De kaart De Maan ademt een lugubere en duistere sfeer uit.
De Maan wordt vaak in het eerste kwartier afgebeeld, dus niet echt helder, en in de oudste tarotdecks worden bijna altijd meerdere wolken toegevoegd om de weergave nog spookachtiger te maken.
Tegenwoordig kunnen we ons er geen voorstelling meer van maken, hoe angstaanjagend de nacht in de middeleeuwen zou kunnen zijn. Niet alleen omdat we zonder straatverlichting in volslagen duisternis terecht zouden zijn gekomen, zonder ons te kunnen oriënteren, maar ook omdat er, in tegenstelling tot vandaag de dag, talloze wilde dieren op ons platteland woonden en aan de poorten van onze steden stonden.
De kaart De Maan werd in de periode waarin deze werd gecreëerd zeker in verband gebracht met duisternis, gevaar en de mogelijkheid om in de fout te gaan.
De omstandigheden van buitenaf zijn zodanig dat we ons niet goed kunnen oriënteren. Iemand houdt iets voor ons verborgen, of de manier om te krijgen wat we willen is nogal onhaalbaar als we besluiten om het nu te gaan doen.
De kaart geeft een sombere situatie weer, die in contrast staat met de volgende kaart De Zon. Daar waar De Zon staat voor duidelijkheid, staat de Maan voor moeilijke inschatting, verwarring, onzekerheid.
Er kan worden verwezen naar iemand die bijzonder gevoelig overkomt, of die zich gedraagt op een manier die wij niet kunnen interpreteren, of die wispelturig is.
Het geeft ook onze angsten weer, onze vrees, die we waarschijnlijk niet onder ogen durven te zien. Door onze afwachtende houding is er in dit geval juist een onzekere en ongunstige situatie ontstaan. We hebben bijvoorbeeld te lang gewacht om onze liefde te verklaren aan iemand, en die is nu bezet.
Oneerlijkheid, iemand neemt ons in de maling (misschien doen we dat wel zelf).
Meer soortgelijke artikelen kun je vinden in de rubriek:
“De betekenis van de kaarten bij tarotlezingen”