Voorbereidende handelingen bij het lezen van de Tarot

1 - Het creëren van contact (de vraagsteller op zijn/haar gemak stellen)

De vraagsteller, dus degene die het consult aanvraagt, neemt plaats tegenover de kaartlegger, zodat hij/zij zich volledig op zijn/haar gemak en ontspannen kan voelen.

Het kan gebeuren, ofwel door de “duistere” uitstraling van de tarotkaarten, ofwel door het belang van het onderwerp waarvoor de Tarot wordt ondervraagd, dat de vraagsteller geagiteerd en onrustig is. Hier komt het vermogen van de kaartlegger om contact met deze persoon te maken om de hoek kijken. Zeker als het gaat om iemand die men nog niet eerder heeft gezien.

De kaartlegger kan beginnen met over koetjes en kalfjes te praten, of een persoonlijk verhaal te vertellen over bijvoorbeeld een van de voorwerpen die op tafel liggen of in huis staan. Ook kan er worden gekozen voor een ietwat gênant verhaal, om de vraagsteller te kalmeren en af te leiden van situaties die spanning veroorzaken.

Het klinkt misschien onbetekenend, maar het is belangrijk dat de vraagsteller rustig en ontspannen is en zich niet geneert voor de kaartlegger. Zo niet, dan zou hij/zij zich kunnen schamen om bepaalde informatie te verstrekken, die van belang is voor een doeltreffende tarotlezing en die diep ingaat op het specifieke karakter van het consult.

Ik adviseer om, vooral in geval van betaalde kaartlezingen, een vergoeding af te spreken voor bijvoorbeeld een lezing van een half uur. Voeg hier vervolgens 15 minuten aan toe, aan het begin van de lezing, om wat te kletsen en kennis te kunnen maken, zodat de wederzijdse drempels worden verlaagd en er langzaam een beter contact ontstaat.

2 - Het formuleren van de vraag

De vraagsteller, die tegenover de kaartlegger zit, moet hardop zeggen wat hij/zij van de Tarot wil weten.

Dit mag ook een complexe vraag zijn, maar het is van belang dat het in de vorm van een vraag wordt gesteld.

Vaak gebeurt het dat als de kaartlegger informeert naar wat de vraagsteller wil weten, er vrij algemene uitspraken of vragen op tafel komen. Of beter gezegd: de echte vraag gaat waarschijnlijk schuil achter een andere, zeer algemene vraag, en zit wel in het hoofd van de vraagsteller, die echter aarzelt om deze te stellen.

Daar kunnen vele redenen voor zijn, van terughoudendheid tot verlegenheid, maar het kan ook door andere oorzaken komen.

Vaak kan zelfs iets zeggen waardoor we ons slecht zouden kunnen voelen, ons tegenhouden. Niet iedereen is sterk genoeg om openlijk te zeggen: “Ik wil van de Tarot weten of mijn man mij niet meer bedriegt”, zowel omdat het ons blootstelt aan het oordeel van anderen, als omdat het iets is dat ons heeft laten lijden en wat mogelijkerwijs weer zou kunnen gebeuren.

Daarom heb ik in het vorige punt aangegeven dat het in de eerste plaats van belang is om ervoor te zorgen dat de vraagsteller zich rustig en ontspannen voelt.

Maar waarom wil ik dat de vraagsteller de vraag luid en duidelijk uitspreekt?

Omdat de kaartlegger ontegenzeggelijk ook een beetje een soort psycholoog is, en hij goed beseft dat als iemand een situatie niet eens verbaal kan beschrijven, het in de eerste plaats moeilijk zal zijn om deze goed te begrijpen, maar ook om vervolgens eventuele correcties aan te brengen en de aanwijzingen van de tarot op te volgen.

Bovendien is het duidelijk dat als de vraag niet nauwkeurig is, de antwoorden dit ook niet kunnen zijn!